DWB uit, altijd lastig

De competitie nadert zijn laatste fase van het seizoen. Voor Blokkers 2 is na de twee recente overwinningen de eindklassering min of meer wel duidelijk. Om de bovenste plekken strijden we al lang niet meer dit seizoen en het gat met degradatieplekken is ook te groot om het voor onszelf spannend te maken.

Kortom, we kunnen vrijuit spelen en ook vrijuit filosoferen over komend seizoen. En voor dit team zal dit hoe dan ook veranderingen betekenen. Over de exacte invulling kunnen we zelf nog weinig zeggen, maar het ziet er wel naar uit dat enkele spelers de plaatselijke wilgen aan het bekijken zijn om een stelletje kicksen in op te hangen.

Voor sommige spelers zijn we dus gestart met een afscheidstournee. En deze tournee bracht ons vandaag bij de vereniging met wellicht de leukste kantine annex sportcafe in de omgeving: DWB. Helaas scoort deze vereniging nog steeds een dikke min qua parkeergelegenheid waardoor de boel toch nog in balans is.

Bij het betreden van de complex werden we al welkom geheten door de jonge tegenstanders van DWB 2. Sommige daarvan hadden gisteren ogenschijnlijk gezellige avond gehad, gezien hun blik in de ogen. Het A-veld van DWB zag er vanaf de zijkant strak en groen uit. Bij de warming up zou echter al snel blijken dat het optisch bedrog was. Het veld was namelijk kneiterhard. Door meerdere Blokkers spelers werd gevreesd wat dit zou betekenen op het fysieke gestel. Dat zouden we snel uit gaan vinden.

Vanwege de afwezigheid van Ross stond vandaag gastspeler Jaap op doel. Verder waren er geen gastspelers nodig. Dat was wellicht maar goed ook, want de scheidsrechter van dienst hield zowaar een passencontrole voor de wedstrijd. Uiteindelijk kon hij bevestigen dat de 13 snoeten op de passen overeenkwamen met de snoeten op het veld.

DWB speelde deze wedstrijd met rouwbanden vanwege het op te jonge leeftijd overlijden van de moeder van 1 van hun spelers. Daarom werd de wedstrijd ook met een minuut stilte gestart. Een minuut waar je gedachten alle kanten op kan schieten. En dat zorgde er wellicht ook voor dat de start van de wedstrijd aan Blokkers zijde onzorgvuldig was, heel onzorgvuldig. In de eerste 10 minuten kreeg de achterste linie vol druk van DWB spelers en ook de tegenwind hielp niet mee. Ondanks enkele kopkansen uit corners hield Jaap en zijn rekels de stand op de brilstand.

Hoe langer de eerste helft duurde hoe vaker Blokkers de middenlijn passeerde en sporadisch voor het doel kwam. Er werd zelfs gescoord door Vincent in een counter, maar de vlaggenist aan DWB zijde besloot met zijn vlag voor buitenspel te vlaggen. Een actie die de scheids overnam. Niet getreurd voor Blokkers, want vlak erna was het wederom Vincent die nu wel op correcte manier het doelnet vond. En zodoende ging Blokkers wellicht tegen het spelbeeld in met een 0-1 voorsprong rusten.

Na rust had Blokkers de wind in de rug. Maar het harde veld en jagen van DWB zorgde er ook voor dat de krachten minder werden aan Blokkers zijde. Het was loeren naar een volgende kans om de stand te verdubbelen. En deze kans kwam al snel. Bij een corner van links werd Ronald bediend met een goede voorzet en hij scoorde met zijn hoofd de 0-2.

Dit betekende echter niet het slot van deze wedstrijd. DWB kwam uiteindelijk zelfs door twee doelpunten tot 2-2. Hierdoor werd deze wedstrijd niet besloten met een winnaar, maar gezien het spelbeeld waren beide teams hier tevreden mee.