MAXimale inspanning, minimaal resultaat

Na het eerste verdiende punt vorige week gingen we vandaag op zoek naar de eerste driepunter van het seizoen. De aanloop naar deze wedstrijd verliep enigzins stroefjes. Allereerst meldde keeper Jaap zich af. Wegens GDPR regels kunnen we niet zeggen wat de echte reden is, maar laten we het erophouden dat hij zijn probleem nog niet achter de rug had voordat de wedstrijd zou beginnen.

Hieropvolgend werd een sluimerend plannetje geactiveerd. Barry wilde graag eens proberen het honk te verdedigen en dit was de uitgelezen mogelijkheid om zijn kunsten te laten zien. Op zondagochtend voor vertrek meldde Barry zich echter bij teammanager René. In de buurt van Weesp moest hij uitwijken voor een fietser en zijn "leaving the track" bleek geen "gaining an advantage". Sterker nog, Barry moest een extra pitstop inlassen om zijn lekke band te vervangen. Helaas stond zijn pitcrew op dusdanige afstand dat hij dit klusje zelf moest gaan klaren.

En zodoende moest er een andere keeper aka doelspeler gevonden worden. De vaste verslaggever kan eigenlijk van alles wel iets (maar van iets net allemaal niets) en bood zich aan als sluitpost.

Tegenstander MOC stond op de startgrid net zoals Blokkers achteraan opgesteld. Voor beide teams leek deze wedstrijd een mooie gelegenheid om een opmars in het veld te maken. Daarvoor heb je wel een veld nodig. Waar elders in de wereld coureurs klaagden over opspattend water en last hadden van verrassende obstakels onder rode vlag situatie, had Blokkers vooral veel te klagen over de staat van het veld. Het graslaken leek op het eerste oog wellicht strak, maar uit de vrije trainingen vooraf en simulaties in de fabriek bleek dit veld eerder een mogelijk nieuwe bergetappe voor een wielerkoers dan een veld voor de voetbalfijnproevers zoals Blokkers spelers die heeft (met dank aan het strakke kunstgrasmat op het thuiscomplex).

Ondanks de grote kans op problemen met grip en stabiliteit was het Blokkers die na het doven van de lichten direct naar voren schoot. Blokkers kreeg veel ruimte om te combineren en via de zijkanten aan te vallen. Ogenschijnlijk hadden de ballen last van vuile lucht, want de ballen belandden niet op de juiste plek in de doelmond om ingeschoten of gekopt te worden. 

Naar mate de eerste helft vorderde kwam MOC meer uit hun schulp en kwamen langzaam richting het doel van Jasper. Tot grote kansen leidde dat niet, maar toch kwamen ze op voorsprong. Met een bekeken krulbal werd de bal namelijk buiten bereik van de keeper in de lange hoek gedeponeerd. Met deze kleine deceptie ging Blokkers rusten.

In deze verplichte pitstop werden nieuwe taktieken uitgedacht. Allereerst zou er een keeperswissel plaatsvinden en Jasper op het middenveld plaatsnemen. Daarnaast was de gedachte om dichter op de spitsen te gaan spelen om zodoende sneller een overtal te krijgen. Mooie theorien, maar de praktijk bleek weerbarstiger. Blokkers had begin tweede helft wel een betere fase en kwam zelfs bijna de gelijkmaker. De kans van Ronald werd echter op de doellijn weggehaald. Met diverse corners en vrije trappen kreeg Blokkers ook geregeld mogelijkheden om beter resultaat te halen.

Dit resultaat werd echter niet behaald. Eerst kreeg Barry op een vervelende manier lering van gesteldheid van het veld. Een zekere bal schoot door een polletje net over zijn voet. Dit maakte het voor de MOC aanvaller erg makkelijk om te scoren. Daarna hoopte Blokkers met het lichter worden van het materiaal dat er nog mogelijkheden zouden komen voor (doel)punten. Het was echter MOC die met het (doel)punt voor de snelste counter van de dag de eindstand bepaalde op 3-0.

Met dit toch wel teleurstellende resultaat moest Blokkers het doen. Pas in de kleedkamer hoorden we dat er in Japan alsnog een wereldkampioenschap beslist was. Dat zorgde dat we toch nog enigzins tevreden huiswaarts keerde.