Blokkers 4 zoekt verlichting

Na de kansloze nederlaag vorige week was Blokkers 4 deze week op zoek naar verlichting. Dat kan je op allerlei manieren zoeken. Zo schijnt het goed zijn om meters te lopen over een voetbalveld van box tot box, om de vetverbranding te stimuleren. De ene speler van het vierde zou hier meer baat van moeten hebben dan de andere. Het harde grasveld van Woudia was echter vandaag niet erg aanlokkelijk voor de gracieuze spelers uit Blokker.

Verlichting kan ook gelden voor de psyche van de spelers. Na een langdurig seizoen kwam vorige week het besef dat de prijzenkast op het complex aan de Gildenweg niet uitgebreid dient te worden. Dat scheelt in ieder geval weer een taak voor de handige doe-het-zelver in het Blokkers vrijwilligerskorps. Daarmee verlichten we op een andere manier toch de lasten.

Vandaag was Blokkers op zoek naar ander type verlichting. Het type dat uitgestraald wordt door lichtbronnen. In de donkere nadagen van een seizoen was er namelijk behoefte aan licht in de voetbalduisternis. De laatste wedstrijden verlopen namelijk veel moeizamer dan wedstrijden eerder in het seizoen.

Met nog 2 wedstrijden op het program wilde Blokkers vooral lekker voetballen. Speciaal daarvoor werd in de verlichtingswinkel een aankoop gedaan. Hierbij werd rekening gehouden met de omstandigheden rondom een voetbalveld. Zo zou een lampje op elektriciteit niet handig zijn, want er zijn maar weinig stopcontacten te vinden. Een zaklantaarn op batterijen werd ook afgekeurd. Die zou nooit 90 minuten kunnen schijnen. Symbolisch werd daarom gekozen voor een kaars. Een kaars die extra lang zou kunnen branden, eentje die ons zou inspireren om te vlammen.

In de eerste helft werkte de kaars aanstekelijk. Blokkers probeerde met diverse aanvallen een bres te slaan in de verdediging van Woudia die traditioneel veel man achter de bal hielden. Tot grote kansen kwam Blokkers echter niet. Woudia lichtte echter de spreekwoordelijke voet van Blokkers, want ze counterden na een foute inspeelbal wel naar een doelpunt.

In de rust werden enkele aanvallende wisselingen doorgevoerd. Deze wedstrijd kon namelijk nog zeker in ons voordeel beslecht worden. Dat was in het spelbeeld in de tweede helft echter niet terug te zien. Woudia leunde nog meer achterover en brak enkele malen gevaarlijk uit, maar het ontbrak hun aan scherpte om de trekker over te halen. Een kwartier voor tijd kwam dan toch de gelijkmaker: Doppie slalomde weer eens keurig door de defensie en rondde beheerst af. Zou Blokkers dan toch nog de 3 punten gaan binnenhalen?

Terwijl het team voor de winst ging, bekeek ik eens aandachtig de kaars naast mij. Het vlammetje was niet meer zo fel aan het branden als in het begin van de wedstrijd. Ik was geinteresseerd wat voor kaars het was en zocht naar de verpakking. Onder het bankje van de dugout lag een plasticje met etiket. Bij het oprapen van de verpakking gebeurde er ineens heel veel tegelijk. Op het veld werd onze linkerverdediger uitgekapt in onze eigen zestien, het vlammetje van de kaars doofde zich met een kringelende rookpluimpje tot gevolg, mijn ogen begonnen het etiket te lezen en op de achtergrond hoorde ik spelers van Woudia juichend van ons doel weglopen. Het was overduidelijk Blokkers had de verkeerde verlichting gevonden:

NACHTKAARS