Zo af en toe heb ik de eer om het schrijversgerei ter hand te nemen als vervanger voor onze vaste auteur JV. Soms denk je, zijn onze activiteiten nog wel de moeite waard om überhaupt nog bytes aan te besteden?
Het gemiddeld aantal toeschouwers die de moeite neemt om onze inspanningen te bekijken is 1, incl. grensrechter. Daaruit kun je afleiden dat het allemaal niet veel voorstelt. Wellicht is het goed om de gebeurtenissen hier en daar een beetje op te leuken. Een klein beetje maar. De ouderen onder ons herinneren zich nog Theo Koomen. De verslaggever die o.a. vanaf de motor de Tour de France versloeg. Koomen maakte faam met zijn enthousiasme en zijn gave om de meest saaie nietszeggende sportwedstrijden op de radio een waanzinnig spektakel te laten lijken. Waarheid of niet, de mensen vonden het geweldig en luisterden vol spanning de hele middag mee. Met deze helaas veel te vroeg gestorven streekgenoot in het achterhoofd, ben ik de helse uitdaging aangegaan om van ons potje tegen Hollandia 2 een verslag te maken.
De wedstrijd Blokkers 4 tegen Hollandia 2, een heuse derby, bulkte al voor een bal rolde van de spanning. De belangen waren groot. Eeuwige roem, maar ook een ranking in de subtop, stonden op het spel. Hollandia liet niets aan het toeval over en kwam met een ruime fitte selectie naar het F-stadion. Politiebegeleiding was nodig om de spelers van de uitspelende ploeg vanaf de spelersbus naar de ingang van het stadion te escorteren. Uitsupporters waren om veiligheidsredenen niet welkom. Als tegemoetkoming konden de Hollandia-supporters in het eigen stadion op groot scherm te wedstrijd live volgen. Een leeg uitvak is ook zonde, vandaar dat Blokkers 4 de lokale jeugd de kans gaf om tegen gereduceerd tarief de wedstrijd mee te maken.
Blokkers 4 kende een soepele voorbereiding. De technische staf kende weinig zorgen met betrekking tot blessures of schorsingen. Dus moesten er ook harde keuzes gemaakt worden. Verrassend was de keuze voor Constantijn in de basis aangezien hij de hele week worstelde met een skiduim. Uiteindelijk gaf de medische staf vlak voor de wedstrijd groen licht. Dit ging ten koste van Haubrich die niet geheel fit uit het vorige duel tegen Valken was gekomen. Verder waren er weinig verrassingen hoewel GW Steen stiekem hoopte op een basisplaats na zijn winnende goal tegen ALC wat hem direct een plaatsje bezorgde in het elftal van de week.
Vanaf minuut 1 was de game on! Hollandia zette veel druk naar voren en liet met verzorgd positiespel Blokkers zweten. De schoonheid van het spel was oogstrelend. Doelman Ross van Gulik, terug in de basis na een weekje verdiende rust, kreeg schot na schot op zich afgevuurd, maar wist tot grote vreugde van alle toeschouwers alle vuurpijlen de keren. Het was wel duidelijk dat de thuisploeg aan de bak moest om de begeerde 3 punten thuis te houden.
Na een half uur sensatie op de Blokkers-helft, kwam de wedstrijd iets meer in evenwicht. Het bleek een wankel evenwicht, want de balans viel snel de andere kant op. In eerste instantie wist de Hollandia doelman een bedeesd schot van aanvaller Doppie nog te keren. De aanval was nog niet klaar; Olcay Degirmency wist met een slimme pass Vincent Oudt te bereiken die geheel vrijstaand op werkelijk magistrale wijze de bal in het zijnet legde: 1-0. De ontlading binnen en buiten de lijnen was ongekend. 1-0 was natuurlijk een kleine voorsprong, maar iedereen weet dat een Blokkers 4 in goeden doen dit niet zomaar zou weggeven.
Na een noodzakelijke rustperiode voor spelers en supporters, brandde de strijd in de 2de helft weer helemaal los. Dat gebeurde in het geval van Hollandia verrassender wijs zonder aanpassing van de basis elf. Blijkbaar geloofde de technische staf dat deze 11 de achterstand nog konden omzetten. Hier deden zij hun best ook voor. Felle duels, hoogstaande steekpassjes en gevaarlijke hoekschoppen volgden elkaar snel op. Blokkers hield stand, vooral dankzij sterk optreden van doelman Van Gulik die hiermee een open sollicitatie deed naar bondscoach Koeman die, zoals u weet, niet ruim zit in zijn keepers.
Blokkers liet zich ook niet onbetuigd. Wat heet! Constantijn, blijkbaar genezen van zijn pijnlijke duim, omzeilde slim de buitenspelval en vond met een lepe voorzet Doppie. De spits wist wel raad met deze op maat gesneden pass en kopte het leer ijzingwekkend hard via de binnenkant van de paal in doel: 2-0. Dat geluid van het aluminium en daarna die explosie van vreugdekreten zal ons nog lang bijblijven. Hollandia deed onder een hels fluitconcert haar beklag bij de Assistent-scheidsrechter. Eerder in de wedstrijd viel deze al op met twijfelachtige beslissingen, maar nu leek het toch correct te zijn. Arbiter Schouten werd snel op de hoogte gebracht door de VAR dat de goal geldig was.
2-0, thuis tegen Hollandia. De spelers van Blokkers zullen zich meerdere malen in de wangen hebben geknepen om te voelen dat het echt waar was. Maar veel tijd voor vreugdedansjes was er niet. Hollandia gaf nog niet op en zette haar dadendrang kracht bij door via een sublieme uithaal van minimaal 30m de 2-1 te maken. Jongens, jongens, wat een spanning. Er was nog minimaal 10 minuten te spelen, alle kans voor de Horinezen om een onverdiend punt mee te nemen naar het Julianapark.
Scheidsrechter Schouten, die tot op dat moment de boel stevig in handen had, moest alle zeilen bijzetten om de spelers in het gareel te houden. Het zegt alles over de ervaring en kunde van deze leidsman dat hij dit voor elkaar kreeg zonder een kaart te hoeven trekken.
Blokkers nam geen risico en zette routinier Steen in om de wedstrijd op slot te gooien. Die opdracht was wel aan de sluwe spits besteed. Met een handige fluwelen beweging schakelde hij de doelman van de tegenstander uit. Hollandia had al zijn wissels al opgebruikt dus moest rechtsback Gnodde de laatste minuten de honneurs waarnemen. Met een man minder wist Hollandia toch nog een le-vens-gro-te kans te creëren. De kopbal, na een uitmuntende voorzet vanaf links, verdween rakelings langs de verkeerde kant van de paal naast het doel.
Het laatste fluitsignaal bracht ons vreugde en teleurstelling. Vreugde omdat deze kraker winnend was afgesloten. Teleurstelling omdat deze pot voetbal, pure reclame voor de sport, ten einde was. Het publiek ging voldaan naar huis. Aan menig eettafel zal ’s avonds de wedstrijd nog zijn nabesproken. Kranten kwamen papier en inkt tekort om alle acties te beschrijven.
Blokkers 4 heeft na deze overwinning een grote stap gezet richting de subtop. Hollandia maakt met haar staart tussen de benen pas op de plaats. Maar de competitie duurt nog lang, of zoals Theo Koomen waarschijnlijk zou zeggen, Parijs is nog ver!
