Wéér een wedstrijd

Binnen 48 uur na de vorige wedstrijd stonden 10 jongens aan het einde van de zaterdagochtend klaar om te strijden voor de volgende drie punten. Plaats van handeling was sportpark De Kloet in Grootebroek, oftewel voetbalclub Zouaven.

De supporters van JO12-1 hebben in de afgelopen jaren al vaker tegen het tweede team uit dezelfde lichting gevoetbald. Bij deze wedstrijden ziet een neutrale kijker een gelijkwaardige wedstrijd waarbij de geelhemden veelal met de buit ervandoor gingen. De meegereisde supporters van Blokkers zijn echter niet neutraal. Zij hadden daarom hoge verwachtingen van deze wedstrijd. Zeker na de eclatante overwinning op donderdagavond in de kou.

Op het fraaie grasveld van Zouaven konden de teams iets verlaat aan de wedstrijd beginnen. Ditmaal werd de brilstand niet direct verlaten op het scorebord. Sterker nog, de eerste kansen waren wel voor het doel van de Zouaven keeper, maar ze gingen er gewoonweg nog niet in.
Uit de eerste echte aanval van Zouaven na een paar minuten was het wel raak. Het was niet helemaal duidelijk wie de bal als laatste raakte, maar het leek sterk op een EDje.

Blokkers raakte echter niet de kluts kwijt. Met combinatiespel werd gepoogd om de schade snel te repareren. En dat lukt aardig. Twee maal gaf Alain een beslissende assist op een vrijstaande Blokkersspeler voor het Zouaven doel. Bij de eerste poging scoorde Isa (dag ervoor nog jarig geweest, van harte nog! 🎁🎂🎉). Bij het tweede Blokkers doelpunt was het Thijs die de voorzet van Alain omtoverde tot doelpunt.

De voorsprong werd echter niet lang behouden, want Zouaven kwam al snel weer op 2-2. Tijdens de beschouwingen van de zijkant was het de Blokkers supporters al langer opgevallen dat er 2 miep-mieps aan Blokkers zijde bestaan: verdediger Lucas en de multi-inzetbare Alain. Ondanks of juist dankzij hun lengte kunnen ze allebei heel snel een grote snelheid bereiken. En dat levert soms een extra voordeel op. Zo ook bij het derde doelpunt aan Blokkers zijde.

De keeper van Zouaven ving namelijk de bal in zijn handen en wilde de bal voor zich uit leggen om een lange trap te doen. Hij had echter geen rekening gehouden met de startsnelheid van Alain. In plaats van een lange trap naar voren stond er ineens een geelhemd voor zijn neus om de bal te ontfutselen en in het doel te deponeren. Een curieus, maar zeer waardevol doelpunt. De 2-3 voorsprong werd tevens de ruststand.

De tweede helft bracht een ander spelbeeld. Normaliter is deze helft aan Blokkers zijde betere. Ditmaal was het juist andersom. De ruimte tussen aanvallende en verdedigende linies werd steeds groter. Met lange passes vanuit achteruit (vroeger ook wel bekend als kick-'n'rush) werd telkens gepoogd om een aanvaller te lanceren. Veelal vielen de ballen niet diep, maar in de voeten van Zouaven. En die ging vervolgens op hun manier op zoek naar een gaatje in het bastion van Jari en zijn kornuiten.

Aan weerskanten kwamen er nog wel kansjes. Voor Blokkers om de beslissende 2-4 te maken en voor Zouaven voor de gelijkmaker. Uiteindelijk viel er in deze helft slechts 1 doelpunt. In plaats van een lange bal werd een poging tot opbouw gedaan vanuit een keepersbal. Toen de bal echter werd verloren, roken de aanvallers van Zouaven hun kans en verzilverde hem ook.

Hierdoor eindigde de wedstrijd in 3-3. Een uitslag waaruit wederom blijkt dat deze twee teams aan elkaar gewaagd zijn. Met iets meer positiespel en energie had Blokkers de drie punten mee naar huis kunnen nemen. Volgende week kan er weer een nieuwe poging worden gedaan tegen de jongens van Westfriezen.