Het is weer weekend en dat betekent dat we weer de wei in mogen. Dit blijkt maar daar kom ik zo op terug, “letterlijk en figuurlijk”. De groep is na de ziektes en wat kleine blessures zo langzamerhand weer op oude niveau. Vorige week hebben we een beker ronde gespeeld waar nog een apart verslag van volgt.
Terug naar vandaag, zaterdag 20 november, ronde 7 van de competitie alweer. We mogen aantreden tegen een oude bekende, “Reiger Boys” of eigenlijk moeten we zeggen “Reiger Girls”. We verzamelen bij onze sponsor FEBO drive te Zwaag op het Multi Traffic Point. Gezien de huidige maatregelen, waar iedereen mee zit uiteraard verdelen de dames zich onder de beschikbare auto’s en vervolgen onze weg naar Reiger Boys, verder te benoemen als RB.
Het weer vandaag is niet om over naar huis te schrijven. Het is een druilige herfstachtige dag. Somber weer maar ja eind november kunnen we ook geen 20 graden meer verwachten. Aangekomen gaan de dames omkleden en warmlopen in de wei. Zoals eerder gezegd “letter en figuurlijk” want dit veld is niet in de allerbeste staat. Een echte “wei” zullen we maar zeggen. Het is rommelig tijdens de warming mede door het veld maar ook de focus is er nog niet. We gaan er maar van uit dat we dit tijdens de wedstrijd wel hebben.
De wedstrijd dan, RB staat in de middenmoot en laat zien dat ze aansluiting willen maken met de top 3. Ze zitten kort op de bal en de dames uit Blokkers zijn nog niet in de juiste “State of mind”. Wat uitbraken van RB die verders niet gevaarlijk zijn maar wel onze verdediging even test. De dames uit Blokkers nemen langzaam aan de overhand en beginnen weer te combineren. Geduld wordt door de meegereisde ouders (rijders) 5x echt op de proef gesteld doordat we 5 kansen op een goal om zeep helpen. Maar het geeft wel vertrouwen. En in de 20ste minuut is het Sandy die vanaf links naar binnen trekt en de keepster met een “poort” weet te verschalken. De brilstand is van het bord en Blokkers verdiend op een 0-1 voorsprong. RB geeft zich nog niet gewonnen en doet er een schepje boven op. Maar onze verdediging bestaande uit Anne, Laura en captain Nynke zijn vandaag niet verschalkbaar en wimpelen elke “aanval” keurig af. Rianne steekt is de 35ste minuut de bal voor op de vrijstaande Sandy die daar niet lang over na denkt en de trekker gewoon weer overhaalt . De stand is 0-2. En kijkend naar het spelbeeld dik verdiend. Het lukt RB namelijk niet om een vuist te maken tegen dit Blokkers.
Met deze 2-0 gaan we de rust in. Samen bespreken waar we de puntjes op de i gaan zetten de tweede helft. Na het genoot van de limonade gaan we het veld weer op.
“De puntjes op de i” zetten zoals ik zei in de rust. Dat was onder andere een snelle goal maken en de 0-3 op het bord zetten. De scheidsrechter fluit af, balverlies van RB en voordat ze het in de gaten hebben ligt de bal al weer achter de goalie van TB in het net. Sandy nam het schijnbaar het letterlijker en binnen 20 seconden na het fluitsignaal was het raak. Nu is het verzet bij RB echt gebroken en je ziet de bekende “koppies” al hangen. 10 minuten later wordt Rianne op haar wenken bedient door, jawel daar is ze weer Sandy, echter nu met een assist en Rianne neemt de 0-4 voor haar rekening. RB wil we maar kan niet en wordt eigenlijk nu van links naar rechts gespeeld en loopt achter de feiten aan. 10 minuten later uit een hoekschop ontstaat een scrimmage waar Yasmin de honneurs dit keer waar neemt. Inmiddels staat de teller al op 0-5. Luna nog niet echt gelukkig in duels gooit er een schepje bovenop en legt de 10 minuten later de bal ook achter de goalie van RB neer. 0-6. Echter heeft Luna kennelijk nog meer in gedachte zitten en wordt na een steekbal vanuit het centrum wordt op avontuur gestuurd. Ze sprint vanaf de middellijn weg en knijpt keurig naar binnen de 16 meter in en rond de bal met een pegel af. 0-7 is een feit. RB trapt af maar de scheidsrechter fluit af en de 0-7 is dan ook de eindstand.
Vandaag hebben de meiden ondanks het veld prima zaken gedaan. Geen goal tegen, mede door ijzersterke verdediging en prima keepen van Cato. De spitsen scoren er heerlijk op los, middenvelders die het vuile werk verzetten dus ja wat wil ik eigenlijk nog meer ?. Zoals elke trainer zal zeggen, “het kan altijd beter”. Dit is misschien waar maar dan doe je afbreuk aan het spel wat de dames op de mat hebben gelegd.
Ik ben trots op deze dames, wat zeg ik “megatrots” op ze. Want eerlijk is eerlijk ik ben soms niet makkelijk voor ze en leg de lat altijd hoog. Misschien weleens te hoog maar ik hoor nooit echt gemopper en altijd 14 blije dames. Thanks ladies !!
Volgende week spelen we thuis tegen Kping Boys.
