Maart roert zijn staart

Bij elke wedstrijd van JO14-1 gaat er een aardige schare supporters mee. Vaak zijn het één of beide ouders van het team, maar het team wordt ook vaak ondersteund door grootouders.

Vaste prik is bijvoorbeeld de opa van keeper Jari. Normaliter staat deze opa letterlijk en figuurlijk achter zijn kleinzoon en zijn doel. Vandaag waren de weersverwachtingen echter van dien aard dat zelfs deze opa eieren voor zijn geld koos. En dan niet van die zilveren eieren die je kon vinden in de kantine van De Rijp. De opa van Silvan was namelijk ook mee en hij spotte een aanplakbiljet in het knusse, maar gezellige clubhuis: zoek een zilveren ei in de kantine en scoor een zakje snoep. Opa Eilers ging met zijn speurneus op zoek, maar kon niets vinden. Bij navraag was het aanplakbiljet nog blijven hangen van een aktie de week ervoor. Dat was pech voor opa Eilers.

Als vaste verslaggever probeer je bij aflevering tig van de belevenissen van een jeugdteam altijd een bepaalde insteek te zoeken. Na afloop van de wedstrijd van onze talenten tegen de plaatselijke sterren van De Rijp vroeg ik daarom voor één woord van opa Eilers om te verwerken in het verslag. Prompt rolden er vier woorden uit zijn mond: maart roert zijn staart.

Dat was niet helemaal in lijn met de gegeven opdracht, maar het was exact hoe deze wedstrijd te typeren viel voor spelers en supporters. In de voorbeschouwing op deze wedstrijd werd een angstbeeld geschapen dat een uitwedstrijd bij De Rijp zeker wel op een grasveld zou plaatsvinden. Aldus een niet nader te noemen "onderzoeker". Een snelle blik op Google maps had deze persoon tot een andere conclusie laten komen:


Een donkergroen veld, waarop de lijnen van een voetbalveld knip en klaar word gepresenteerd voor de overvliegende satelliet, zou tot 1 conclusie moeten leiden. De vraag was dan wel of onze jongens op het hoofdveld ingedeeld zouden worden. Vanwege het beperkte wedstrijdprogramma van deze voetbalronde waren de planningsgoden ons echter goed gezind. Dat was mazzel, want de weergoden hadden iets anders in petto.

Iets over 12:00 uur floot de leidsman voor de aftrap. En voor de ogen van supporters ontvouwde een interessant schouwspel van met name de bezoekers. Met korte passjes en loopacties werd de verdediging van De Rijp direct onder druk gezet. Als extra drukmiddel voor de tegenstander was de flinke, koude wind die in deze eerste helft in de rug van Blokkers meedeed als twaalfde speler.

Door het weer waren de supporters van beide teams nauw bij elkaar gedreven op een oppervlakte van drie bij tien meter. Dat had een specifieke reden. Dit stukje grond was namelijk het overdekte terras met uitzicht op het hoofdveld. En dat bleek gedurende de wedstrijd een aantal voordelen te hebben. Het dicht bij elkaar staan hielp om de warmte geconcentreerd te houden op dezelfde plek (alhoewel een terrasheater nog idealer zou zijn geweest), maar de overkapping was vooral ideaal om supporters te beschermen voor regendruppels, maar vooral voor de hagel.

Op het veld was Blokkers zoals gezegd in het begin heer en meester. Dat resulteerde ook in een vroege voorsprong. Met een soepele aanval over meerdere schijven belandde de bal voor Iyo die beheerst raak schoot. Niet lang daarna verdubbelde Blokkers de voorsprong. Van buiten de zestien meter schoot Tomek op doel en met beetje hulp van de wind verdween de bal in het doel.

Tien minuten daarna vergrootte Steve de voorsprong na een goede pass van Iyo  naar 0-3. De comfortabele voorsprong lijkt te vermoeden dat De Rijp weinig in te brengen had, maar met wederom dank aan de wind en keeper Jari werden een aantal uitbraken van het team onschadelijk gemaakt. Vlak voor de broodnodige rust om op te warmen kwam De Rijp op 1-3. Tomek had de linkeraanvaller omver gehaald binnen de zestien en scheids weer daarop naar de stip. Met een bekeken schot werd Jari verslagen. Dit zou uiteindelijk niet de ruststand worden, maar één minuut voor de rust scoorde Lucas met een afstandsschot nabij de kruising en zette daarmee Blokkers op een 1-4 voorsprong.

Na rust moest Blokkers tegenstand bieden aan 11 jongens van De Rijp en de flinke tegenwind. Hierdoor kwam er een ander spelbeeld. Blokkers moest het vooral van uitvallen slash counters hebben en De Rijp probeerde vooral meer druk voorin te houden. Als extra element kwam er ook meer hagelstenen op de koppies. Tezamen met de gure wind werd het duidelijk waarom de woorden van opa Eilers werden uitgesproken.

Blokkers kwam echter wel in een zetel doordat Iyo goed doorging over de rechterzijde en met een scherpe voorzet de bal voor de voeten van Thijs bracht. Eerder deze week had Thijs op de training nog beweerd dat schieten met de verkeerde been onnodig is. En hij kreeg soort van gelijk, door juist met zijn verkeerde rechterbeen de bal in het doel te frommelen: 1-5.

De wedstrijd leek hiermee gedaan. De Rijp was echter niet ... voor de slacht, want paar minuten daarna kwamen ze terug in de wedstrijd door kort achter elkaar de 2-5 en 3-5 in te schieten. En zo kregen ze hoop een resultaat tegen de koploper. Gelukkig was goudhaantje Steve koelbloedig genoeg om Blokkers op 3-6 te zetten waardoor het verschil weer groot genoeg werd om echt spannend te worden.

In de allerlaatste minuut scoorde De Rijp nog 4-6, maar dat was uiteindelijk enkel voor de statistieken interessant.

Volgende week is het Pasen en kan opa Eilers op andere plekken naar eieren zoeken. We melden ons weer op 6 april voor de uitwedstrijd tegen ZOB. Dit team is na enkele gespeelde wedstrijden in de derde fase teruggezet van de hoofdklasse naar de eerste klasse. Hun eerste wedstrijd vandaag in deze klasse wisten ze winnend af te sluiten en KNVB heeft voor het team ook nog een heel volledig wedstrijdprogramma tot eind juni gepland. Het is dus zaak voor onze jongens op goed voor de dag te komen over twee weken om deze mogelijke bedreiging voor de koppositie te bestrijden.